Bronnie Ware is een Australische verpleegkundige die stervenden in hun laatste levensfase begeleidt heeft. Tijdens deze laatste weken beseften deze stervenden wat ze echt hadden willen doen en wat ze anders zouden doen nu ze wisten dat ze gingen sterfen. Bronnie voerde veel openhartige gesprekken met hen en haar leven veranderde compleet door alle inzichten en lessen die ze van hen leerde. Ze schreef deze openhartige uitlatingen in haar blog “Inspiration and Chai” en wereldwijd trok ze 3 miljoen hits!
Zo ontstond er een top 5 van levenslessen waar deze mensen in hun laatste levensfase het meeste spijt van hadden. Deze staan in haar boek “The top 5 regrets of the dying”:
Levensles 1: Had ik maar de moed gehad om een leven te leiden waarin ik trouw was aan mezelf, in plaats van te voldoen aan de verwachtingen van anderen. Dit was de meest voorkomende spijtbetuiging. Als mensen beseffen dat hun leven bijna voorbij is, zien ze heel duidelijk hoeveel dromen niet zijn uitgekomen. De meeste mensen hadden niet eens de helft van hun dromen laten uitkomen en moesten er bijna voor sterven om te beseffen dat het te wijten was aan keuzes die ze gemaakt hadden, of juist niet hadden gemaakt. Het is zo belangrijk om te proberen om ten minste enkele van je dromen proberen waar te maken. Vanaf het moment dat je gezondheid achteruit gaat, is het te laat. Gezondheid brengt enorm veel vrijheid met zich mee, wat maar heel weinig mensen zich realiseren, totdat ze niet meer hebben.
Levensles 2: Had ik maar wat minder hard gewerkt Deze les is afkomstig uit alle mannelijke patiënten die Bronnie verpleegd heeft. Ze hebben het opgroeien van hun kinderen gemist en te weinig tijd doorgebracht met hun partner. Vrouwen spraken ook van deze spijt. Maar de meeste stervenden zijn van een oudere generatie, en veel van de vrouwelijke patiënten waren niet de kostwinners. Alle mannen die verpleegd zijn, betreurden dat hun leven in het teken stond van werken. Bronnie’s tip: Door de vereenvoudiging van je levensstijl en het maken van bewuste keuzes, is het mogelijk om van minder inkomen dan nu rond te komen dan je nu doet. En door het creëren van meer ruimte in je leven, word je gelukkiger en sta je meer open voor nieuwe mogelijkheden, die meer geschikt zijn voor een nieuwe levensstijl.
Levensles 3: Had ik maar de moed gehad om mijn gevoelens te uiten Veel mensen onderdrukten hun gevoelens om vrede te houden met anderen. Als gevolg hiervan, leefden ze een middelmatige bestaan en werden ze nooit de persoon tot wie zij werkelijk tot toe in staat waren om te worden. Veel van hen ontwikkelden een slechtere gezondheid door bitterheid en wrok en door het inhouden van emoties. We hebben geen controle over de reacties van anderen. Spreek eerlijk naar anderen, hoe moeilijk dat soms ook is, en uiteindelijk brengt het je relatie met iemand naar een nieuw en gezonder level. De gezonde relaties zullen blijven en de ongezonde relaties die je in leven hebt zullen dan verdwijnen. Hoe moeilijk dat ook kan zijn, uiteindelijk win je hier alleen maar mee.
Levensles 4: Had ik maar niet mijn vrienden uit het oog verloren Vaak beseften de stervenden niet ten volle de voordelen van oude vrienden, tot het moment dat ze nog een paar weken te leven hadden. Het was dan niet meer altijd mogelijk om hen op te sporen. Velen waren zo verstrikt in de dagelijkse gang van hun eigen leven, dat ze gouden vriendschappen hadden laten wegglijden door de jaren heen. Vaak was er diepe spijt dat men niet genoeg tijd had gestoken in vriendschappen die de tijd en moeite verdienden. Iedereen mist zijn of haar vrienden wanneer ze sterven. Het is gebruikelijk dat iedereen met een drukke levensstijl vriendschappen laat weg glijden. Maar als je wordt geconfronteerd met je naderende dood, vallen de fysieke details van het leven weg. Mensen willen hun financiële zaken op orde te krijgen, indien mogelijk. Maar het is niet geld of status, dat de ware betekenis geeft. Ze willen dingen op orde te krijgen ten behoeve van de mensen die ze liefhebben. Meestal zijn ze te ziek en te moe om deze taak te volbrengen. Het komt altijd neer op liefde en relaties in het einde. Dat is alles wat overblijft in de laatste weken, liefde en relaties.
Levensles 5: Had ik mezelf wat meer geluk gegund Dit is een verrassend vaak voorkomende sterfbetuiging, Velen wisten niet tot het einde, dat geluk een keuze is. Ze leefden in vaste, oude patronen en gewoonten. Angst voor verandering zorgde ervoor dat ze zichzelf, en anderen, bedriegen terwijl ze diep in hun hart wisten dat ze niet heel gelukkig waren. Diep van binnen, verlangden zij om goed te lachen en weer fun te hebben in hun leven. Stervenden trekken zich totaal niets meer aan van wat anderen van hen denken. Besef hoe mooi en fijn het is om je lekker te laten gaan en heel veel te lachen. Lang voordat je sterft!