Vanochtend bij het opstaan was ik meteen flink geïrriteerd. Gedachten als: “Doe die dop op de tube!”, “Ruim die kwark op als je knoeit!” en nog wat van die ergernissen schoten al een uur lang door mijn hoofd. Toen ik in de spiegel keek zag ik mijn samengeknepen ogen die vuur uitstraalden. Zo, wat een lekker begin van de dag. Not. Ineens zie ik hem in de spiegel, totaal niet bewust van mijn irritatie naar hem toe, met een superduf hoofd met z’n haar omhoog en een verdwaasde blik met open verbaasde ogen. In een fractie van een seconde gil ik het uit. Van het lachen. Ik kan niet meer stoppen. De vuur in mijn ogen is verdwenen en zijn nu nat van de tranen van het lachen. Deze aanblik is echt te komisch voor woorden. Het wordt nog erger, want vervolgens stoot hij zijn knie en ik hoor zijn kreet. Dan zijn dochter die een lief kusje aan hem wil geven en hem vol in z’n ogen raakt. Ik zit midden in een slapstick en ik kom niet meer bij. Ik ben van de ene emotie, boos, in de andere emotie, superblij, geschoten in een fractie van een seconde. Opluchting… Ik voel me weer mezelf 🙂
Rare dingen die emoties. Ik heb weer zo’n week. Zo’n week met heftige gevoelens en emoties. Piekmomenten en dalmomenten. Ik word net een beetje bozer om de dingen en net een beetje vrolijker om de dingen dan hoe ik me er normaal over zou voelen. Vroeger liet ik me heel erg leiden door emoties. Inmiddels weet ik er mee om te gaan. En nu ik er toch zo midden in zit, kan ik er net zo goed over gaan schrijven. Dus vandaar deze week een blog over emoties en hoe er mee om te gaan. Lees verder als je de zeven stappen wilt leren.
Er is dus een verschil tussen een emotie en een gevoel. Emotie is het oordeel over wat er gebeurt. Een gevoel is je lichaamswijsheid, en die oordeelt niet. Die voelt alleen maar.
Ik begin bij de emotie en dan geef ik je een stappenplan om met emoties om te gaan.
Emotie is de reactie van jouw lichaam op het verstand. Het kan je letterlijk overspoelen en zorgen dat je niet meer helder denkt. Er gebeurt iets, je denkt er iets over en je voelt meteen één van deze zes universele basisemoties: bang, boos, blij, verdrietig, verbazing en afschuw. Of een afgeleide er van. Bij dat gevoel heb je altijd bepaalde gedachten. Dus die tube zonder die dop gaf mij de gedachte dat er zo tandpasta op de wastafel komt en dat het vies wordt, en dat ik het mag opruimen. Terwijl een ander dat doet. Mijn lichaam reageert met spanning in mijn vingers, in mijn schouders en mijn gezicht. Mijn hartslag en mijn ademhaling gaat omhoog. Mijn lichaam staat op alert en is klaar voor de aanval. Het is dezelfde reactie als in onze oertijd, toen we moesten overleven. Zou ik heel primair reageren zoals toen, dan zou ik hem aanvallen ?. Als mens hebben we de unieke positie dat we een bewustzijn hebben en er mee om kunnen gaan.
Hoe ga je er dan mee om?
Stap 1: Word waarnemer van jezelf. Vraag aan jezelf: “Wat gebeurt er met mijn lichaam? Waar voel ik het in mijn lichaam?”. Deze vragen zetten je op het rustige spoor. Ga NIET analyseren, maar kijk alleen. Voel de energie van de emotie.
Stap 2: Doorvoel de emotie en weet dat jij dit niet bent. Je bent niet je emotie. Laat het er zijn. Oordeel het niet. Het is er gewoon. Hoe harder je er tegen vecht of het weg wil stoppen, des te harder wil het terug komen. Net zoals een bal die je onder water duwt. Je voelt dan de weerstand van de bal die op allerlei manieren naar boven wil ploppen. Als je het gevoel niet erkent en gewoon weer door gaat, dan is de kans groot dat het er op een ongelegen moment uit komt. Zoals uitvallen tegen de liefste collega die je hebt, of uitvallen naar je kinderen. Een ander voorbeeld is een onverklaarbare migraine-aanval of een huilbui die je overvalt tijdens de meeting.
Dus voel de emotie, accepteer dat het er is, oordeel het niet en weet dat jij dit niet bent. In mijn voorbeeld, kwam de ergernis doordat ik moe was. Meer niet. Daar was ik me bewust van en ik wist dat het weer weg zou ebben.
Stap 3. Blijf er niet in hangen. Blijf waarnemen. Als het na een tijd niet weg-ebt, dan wil deze emotie jou iets vertellen. Bijvoorbeeld bij een boosheid kan het om iets anders gaan. In het geval van mijn tandpastadopje, kan het zijn dat het niet om het dopje gaat, maar dat er een grens is overschreden.
Stap 4: Stel jezelf de vraag wat de boodschap is van de emotie. In elke emotie zit een boodschap voor jou zelf. Dus ben je boos, vraag jezelf bijvoorbeeld dan af welke grens er is overschreden. Ben je verdrietig, vraag jezelf bijvoorbeeld af waar je afscheid van moet nemen.
Stap 5: Neem actie en ga door met waar je mee bezig was. Soms is het weten van het antwoord op de vraag al geruststellend. Dan kun je er misschien wel om lachen. Of als je toch bent uitgevallen naar de ander, dan kun je uitleggen waar het echt om gaat. Zo had ik kunnen uitleggen dat ik boos om iets anders was en dat het niet om het dopje ging. Dan ben je het kwijt en dat klaart de lucht.
Voor de meeste emoties zijn deze vijf stappen voldoende. Maar soms ook niet, dan is er een onverwerkte emotie die boven komt drijven. Zo’n onverwerkte emotie kan letterlijk vast zitten in je lijf. Dat heet een trauma. En een trauma kan licht zijn en die heeft iedereen. Ik ga nu verder in op een licht trauma. Je hebt er zelfs meerdere. Bijvoorbeeld die emotie dat je ouders je te laat van school kwamen halen en dat jij als enige nog op het schoolplein stond. Misschien was je toen heel verdrietig en voelde je de angst om alleen gelaten te worden. Voor een kind hakt zo’n gebeurtenis er in en komt het overlevingsinstinct naar boven in een gevoel van een letterlijke doodsangst in je brein. Of misschien ben je toen boos geworden, omdat zij jouw grens overschreden. Er zit dan een emotie in je lijf die is ontstaan vanuit onbegrip. Deze plopt in je volwassen leven af en toe weer naar boven als er iets gebeurt.
Dan komen de gevoelens er bij. Emoties zijn de sluiers van de gevoelens. Gevoelens zijn de lagen die onder de emoties zitten.
Stap 6: Sta stil en weet dat dit nog een oude emotie is van vroeger. Dat het nog in je lijf zit en dat je nu een patroon ervaart. Je hoeft nu niet een psychologisch zelfonderzoek te doen wat het zou kunnen zijn. Maar het was een patroon die je als kind nodig had om te overleven. Dus het kan het verdriet zijn van toen je als kind bijvoorbeeld in de steek gelaten voelde door je toenmalige vriendje of vriendinnetje omdat ze er voor kozen met een ander vriendje te spelen. Nogmaals, je hoeft niet te analyseren om je emotie te begrijpen. Het gaat er om dat je begrijpt dat je niet je emotie bent en dat het iets is van vroeger en niet van nu en van deze situatie waar je nu in zit.
Stap 7: Maak contact met je gevoel door de sluimering van je emotie. Dit gevoel noem ik jou authentieke zelf, jouw eigen wijsheid. Dat ben jij zoals je bent geboren (maar dat is een ander verhaal). Welke richting wijst het gevoel aan?
Soms is het heel moeilijk om er bij te komen, omdat die emoties er om heen sluimeren. Doe dan niets. Weet dat emoties komen en gaan, net zoals eb en vloed. Net zoals golven die komen en gaan. 100% Gelukkig zijn bestaat niet. Geluk is een werkwoord.
Dus, zit je in een periode van veel emoties die op en neer gaan, dan weet je waarschijnlijk wel dat zo’n periode weer voorbij gaat. Zo niet, dan is er misschien veel meer aan de hand. Je kunt er voor kiezen om er iets mee te doen of niet. Jij bent de baas over jezelf. Maar weet dat je dan een blokkade in jezelf hebt die in de weg kan zitten als jij je volste potentieel wilt leven. In mijn programma Claim your life.nl ben ik jouw TomTom om dit te doorbreken en jouw missie te ontdekken en te leven.
Ik wens je heel veel wijsheid toe!
Lieve groet,
Katja
P.S. Wil jij voor je roeping kiezen en ben je klaar om alles uit je leven te halen? Wil je van je hoofd naar je hart? Ik wil je helpen via een gratis 1-op-1 gesprek.
P.S.P.S. Ook als jij geld met je roeping wilt verdienen, help ik je. Ik heb een methode ontwikkelt waarmee je met leren, inspireren en motiveren klanten aantrekt. Zodat klanten krijgen veel gemakkelijker voor je wordt.
Vraag een gratis 30 minutengesprek aan en ik help je graag verder. Klik en vul het contactformulier in een vraag om het 30 minutengesprek